کد مطلب:152138 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243
خون گریستن درختی در یکی از بلاد روم در روز عاشورا
این قضیه در كتاب «ریاض الشهادة» مسطور است:
در یكی از بلاد روم، درختی بود كه در روز عاشورا پیوسته از آن خون می ریخت و بنده از جمعیت كثیری از تجار و مترددین این گونه شنیده ام:
در روز عاشورا نزدیك به زوال آفتاب، شاخه ای از آن درخت سرازیر می شود و از
برگهای آن قطرات خون می چكد و تا غروب آفتاب ادامه دارد. بعد از غروب روز عاشورا، درخت خشك می شود تا اینكه باز سال دیگر شاخه و برگ می دهد و دوباره روز عاشورا در همان وقت بهمان گونه درمی آید.
هر سال جمع كثیری به زیارت آن درخت می روند و در آن روز، اطراف آن درخت تعزیه و عزاداری برای حضرت سیدالشهداء علیه السلام اقامه می نمایند. [1] .
در یكی از بلاد روم، درختی بود كه در روز عاشورا پیوسته از آن خون می ریخت و بنده از جمعیت كثیری از تجار و مترددین این گونه شنیده ام:
در روز عاشورا نزدیك به زوال آفتاب، شاخه ای از آن درخت سرازیر می شود و از
برگهای آن قطرات خون می چكد و تا غروب آفتاب ادامه دارد. بعد از غروب روز عاشورا، درخت خشك می شود تا اینكه باز سال دیگر شاخه و برگ می دهد و دوباره روز عاشورا در همان وقت بهمان گونه درمی آید.
هر سال جمع كثیری به زیارت آن درخت می روند و در آن روز، اطراف آن درخت تعزیه و عزاداری برای حضرت سیدالشهداء علیه السلام اقامه می نمایند. [1] .
[1] كرامات الحسينيه ج 1، ص 89 به نقل از رياض الشهادة - راحة الروح ص 93.